Originalton: Konschtanzerisch (uf Anfrog könnt’s e Übersetzig gä… ;-) meh übr Konschtanz verzellt d’alemannisch Wikipedia)
I wosses jo it, aberr do schribedt d’Lüt efange au nimmer e so wiie dees früner gsi isch. Wo i no a Kind gsi bi do hott m’r au ’s Honarro, ebbe no Honarro gschribbe. Hüt z’Tag isches im Fernseher, un hinne danne in sellerer Deko, schtoht uf’s Mol: „Ho Narro“ (dr SWR hot des vorher gsendet, zu unsrer Fasnet honds e Siete). I mon jo, das des so it schtimmt, will – mir segge des doch it mite’rer Paus zwischennei, mir ruefet nu ei Wort. Vu demm her mon i, das au do, selle komische Schriebwise vum Englische au scho ’s Honarro verwischt hot, odder? (Apropo ’s Honarro, e Site mitem Huufe Bilder gits unter dr Adress konstanzerfasnet, die Galleriee ka mer au sietenwis agucke, do hots unne danne e Navi, wo mer blättre ka, will sunscht sind’s arg vil Bildle…)
Was’i grad merk: ’s isch garrit so eifach i derre Schproch z’schriebe, schwätze goht vu selber, sell macht ‚mer jo au alleweil, abber ebbe schriebe due i sunscht halt doch hochdütsch. Uff so’nerer Soolfasnet wie diee, die im Fernseher heut kumme isch, bin i s’letscht Mol vor ebbe no zwanz’g Johr gsi. I hon au it die ganz Sendig g’senne hüt, abber do honni au it vill verpasst, bim Rescht, mon i. Mun i, etzet au no, mit selle Schprüch afange, wo segget, dass früener alls besser gsi isch? Schiennt e so, odder? ‚S Meischte isch it guet gsi, ’s isch ender peinlich gsi, odder it? Do versuechet di Selle so e Mischig zwische ‚r Mainzer Fasenet, em Kölner Karneval un uns’rer alemannische Fasnet z’samme z’rühre un sell goht halt gar it, odder? Will kasch überr Fasnet sagge wa de wit, die Einte möggets die Andre it, aber i dem Fall liegget eifach Welte zwischen sellene‘ Forme vu Fasnet, odder?
Unsre Fasnet hott ihren Reiz, aber sie isch halt annersch wie die vu denne andre. Wegge sellem wärs gschiter gsi, mer wär bi demm blibbe wa mer ka. ‚S Letschte was se brocht hen, isch au ’s Letschte gsi, will do seet doch der Kerle im Fernseher, si würret am End, d‘ konschtanzer Nationalhymne schpille und singe. Un wa isch kumme? Sell hochdeutsches Liedle vum See, wenn d‘ sell e Wifass wär, aber wie sött des unsre Hymne sei, wenn’s doch die falsch Schproch ischt, des goht it, odder? Do gäbs andres für ‚e Finale vunnere Sendung…
- frido, Ute, Mammut & Roland uff d‘ konschtanzer Fasnet
- Eichhörnchen & Ute uff d‘ konschtanzer Fasnet
Mädle, wenn’d vu Konschtanz bisch, warum kasch du it küsse,
alle junge Mäschgerle werret’s lerne müsse…
oder di ei oder andre Schtroph vum Badnerlied…
un Konschtanz liet am Boddesee,
durchschtrömt vumm junge Rhein,
d‘ Hegauberge winket
im gold’ne Sunneschein.
in Konschtanz isch d‘ Rhein no blau,
In Mannhemm wird’er grau,
do fließt d‘ dreckig Nekkar rei,
die alte Schwobesau.
Oder onner vu viele Narreschprüch, die vor allem d‘ Narresome brucht, um Guetsele z’krigge…
Narro, Narro, siebo Si,
Sibbe Narre sin‘ es gsi. – Honarro!
Hond dr Mueter Küechle gschdohle,
Gimmer au
Haberstrau!
Suerkrut,
füllt d‘ Buebe d ´Hut us
und d‘ Mädle d ´Mäge.
Und de alte Wieber d ´Pelzkrago! – Honarro!
Narro, Narro, Giegeboge,
Wa de sesch, isch all’s velogge!
Narro, Narro, Lenzio! – Honarro!
Blätzelebuebe – eins, zwei, drei,
gond vum erste Hahneschrei
Gäßle uff und Gäßle ab,
klopfed alle Winkel ab.
Strähled Mädle, Wieb und Ma,
strähled alles drum und dra.
Sufed, was so kunnt dezu,
Narro, Narro Blätzlebue! – Honarro!
I‘ de Hüetlinschtroß am Eck,
do wohnt d‘ Vögele-Beck.
D‘ schtreckt d’Arsch zum Fenschter naus,
me mont es wär en Weck.
‚S isch kon Weck, ’s isch kon Weck,
’s isch d’Arsch vumm Vögele-Beck.
Kunnt ä Mädle glaufe,
will des Weckle kaufe.
‚S isch kon Weck, ’s isch kon Weck,
’s isch d’Arsch vumm Vögele-Beck – Honarro!
Au wenn’s ei oder ander it e so nett klingt, so isch nix devu bös g’monnt. Die meischte vu uns sinn konne wüeschte Sierche, au wenn’s Gruppe git, die so heißet.
Weggem s’goht degege, s’isch nu me no e knappe Woche bis zum schmotzige Dunnschdig, wa des isch gits leider bloss uff hochdeutsch immene Wikiartikel; wie fascht immer isches halt unter derre falsche Übersetzig, mit schmutziger Donnerstag… Wenn i nu wüsst wie die Zugroaste druff kummet ebbes wie Fasnetsküechle odder Berliner als „schmutzig“ zu bezeichnen, schmotzig isch fettig, will des Zeug im Öl backe wird. Nomoll wege früener, Berliner und all des hots früener ebbe erscht i de Fasnetswoch gä, it wie heut, wo‘ dr Beck sell scho zsamme mit de Weihnachtsguetsele hott, odder?
Wa mi no interessiere tät, sagget emol: „schriebet und schwätzet ihr in dr gliche Schprooch oder isch des bei eu au ebbs andres?“
Schreibe einen Kommentar